Günbegün

Benim mezarlarımda ölü yok;

Hep yaşanmış olanlar var..

Anılarımda bir yer

Dinmeksizin acıyor,

Günbegün,

Bundan.

Güldüğümü görenler

Bana bakıyor

Görüyorum..

Ağlasam geçer,

Biliyorum..

Ağlanmıyor.

 Kadınlar

Hepinizi öyle seviyorum ki.

Siz; türlü türlü milletlerin anneleri oluyorsunuz.

Zevk uğruna çocuk doğuruyorsunuz

Asker olacaklarını,

Karşı karşıya geçip birbirlerini vuracaklarını...

Meşhur olacaklarını...

Dahi olacaklarını...

Şef olacaklarını düşünmeden

Sevmek, gene sevmek için

Çocuk doğuruyorsunuz

Her yaşta hepinizi

Her yerinizi seviyorum sizin.

Hep böyle bakmak, böyle duymak istiyorum

Bir elden cümlenizi sevmek, okşamak imkansız.

Resim yapıyorlar,

Şiir yazıyorlar...

Ses besteliyorlar sizin için.

Saz çalıyorlar.

İçki içiyorlar, sarhoş oluyorlar

Sizin için.

Sizin için...

                     Kaldım

                                                   Seni düşlerime aldım,

Uykusuz kaldım.

Seni uykularıma aldım,

Düşsüz kaldım.

Başıma aldım, sensiz;

Gönlüme aldım, başsız,

Sensiz, yollarda pulsuz,

Pullarda mektupsuz kaldım.

Sana adlar aradım...

Ardında adsız kaldım.

                    Jüri

Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu,

Birinciliği beyaza verdiler.

                     Noktasız

Biri gelir sorarsa

Sana beni sorarsa

Gitti der misin

Gittiğimi söyler misin

Gidiyorum ben sana

Benimle gelir misin  

                    Kocaman

Şimdi kocaman denizlerde, kocaman gemilerde

Neden yok küçüklüğümüzdeki büyüklüğümüz;

Çocukluğumuzun bahçelerinde, o evlerde

Kağıttan gemilerimizi yüzdürdüğümüz.

Bir şeyler mi kalmış çocukluğumuzdan,

Çocukluğumuzla çözdüğümüz...